Eerlijk waar, ik ben niet iemand die doorgaans langer dan vijf minuten doucht. Maar na weken met een verstopt doucheputje te zitten, heb ik deze ene keer bijna de halve Stienservaart leeg getrokken qua waterverbruik. Er bleek wat bouwafval in de leiding te zitten en dat kreeg ik er zelf niet uit. Ook niet met een hardnekkig ontstoppingsmiddel. Gelukkig wist de sympathieke werknemer van het rioleringsbedrijf het euvel in twee minuten op te lossen. Het was een makkelijk putje, zei hij. Iets wat volgens hem zeker niet altijd het geval is.
Ik bood hem een kop koffie aan en nadat ik trots verteld had over de mooie vloer die ik op de kop had getikt, raakten we in gesprek over slim inkopen doen en het hergebruiken van materialen. Zo vertelde de man, toevallig ook afkomstig uit Stiens, dat hij een rookhok voor zijn vrouw had gebouwd met restplanken die hij ergens goedkoop kon krijgen. In eerste instantie was er alleen een afdakje. Inmiddels is het met vier muren omgeven, inclusief stookkachel, uiteraard ook een koopje.
Hiermee wil ik maar zeggen dat sommige dingen voor het oprapen liggen in het leven. Gratis en voor niets of tegen een zacht prijsje. Zo is het elke zondag rommelmarkt voor mijn flat, wanneer bewoners hun afgedankte spullen buiten zetten. Af en toe een beetje schuren en een likje verf eroverheen en je hebt – voor een doorgaans straatarme student als ik – prachtig meubilair.
Daarnaast bestaat er zoiets als een kringloopwinkel. Ik ga gemiddeld één keer in de week even sneupen. Elke keer hoop ik op een unieke vondst, wanneer ik met mijn hand door de bak met vinyl ga of voor de etalage met oude camera’s sta. Het zal toch niet? Nee helaas, weer niks bijzonders. Wellicht is het de verrassingsfactor waardoor ik toch telkens weer even op jacht moet.
Als ik om mij heen kijk zie ik ook steeds meer jongeren in vintage kleding lopen en dan met name in de grotere steden. Ik kan me nog herinneren dat mijn moeder voor mij als pre-historische-puber eens tweedehandskleding kocht bij de toen in Stiens welbekende ‘Habbekrats’. Dat wilde ik toen dus echt niet aantrekken. Tegenwoordig ben je dan juist superhip. Tijden veranderen en dat is maar goed ook. En laten we in Leeuwarden sinds kort een heuse ‘Recycle Boulevard’ hebben met achtduizend vierkante meters. Voor de ware kringloopgeluk(s)zoekers echt de moeite waard!
Alwin Sinnema is een geboren Stienser. Hij studeert journalistiek en schrijft dus graag. Zijn passie ligt bij de fotografie. Het liefst combineert hij beide disciplines met elkaar. Van september 2017 tot en met januari 2018 neemt hij tijdelijk de column in huis-aan-huiskrant De Stienser van Femke over.