De afgelopen tijd heeft mijn leven nogal in het teken gestaan van kennismaken. Na een jaar in Amsterdam te hebben gewoond – waar je elke dag wel iemand ontmoet – heb ik om onverklaarbare redenen besloten om terug naar Leeuwarden te verkassen. Een kwestie van gevoel zal ik maar zeggen. Eén stap terug, om er daarna weer twee vooruit te doen. Of zoiets. Alsof een geboren en getogen Stienser ooit de wereld zal veroveren. Zie je het al voor je?
Kennismaken
Vorig jaar reisde ik vanwege mijn studie journalistiek veelal van Amsterdam naar Zwolle, Leeuwarden of Groningen en weer terug. Je kon mij gerust een wereldburger in Nederland noemen en een professionele ‘ontmoeter’. Eentje die niet bang is om nader kennis te maken met een volstrekt onbekende. Volgens de officiële spelling wordt kennismaken trouwens aan elkaar geschreven, maar het mag ook los van elkaar. In het Engels is het wat complexer. De vertaling luidt: make acquaintance. Probeer dat maar eens fatsoenlijk uit te spreken.
Ingewikkeld
Als ik de betekenis van kennismaken heel letterlijk neem, voelt het bijna als een ‘moeten’. Alsof je genoodzaakt bent om kennis te verwerven, ergens wijzer van te worden. Denk eens aan kennismaken in grote groepen aan de hand van een favoriet voorwerp zoals je sleutelbos of door te vertellen over je lievelingseten. Dat moet leuk zijn, schijnt. En heeft zogezegd een functie in het proces om elkaar te leren kennen. Hier wordt dan vaak ruim de tijd voor genomen, maar na vijf voorstelrondes ben je de helft alweer vergeten. Nog erger vind ik de standaardvragen op verjaardagen of andere feestelijke partijen. ‘Wat studeer je?’ en ‘Waar kom je vandaan?’ Dan vraag ik mij af hoeveel iemand nou echt van mij wil weten. Dit met niet zelden ongemakkelijke situaties tot gevolg.
Ongemakkelijk
Nog een tikkeltje ongemakkelijker is hetzelfde proces tijdens een eerste date. Waar moet je het in hemelsnaam over hebben? Al gauw beland je in vragen als: ‘Hou je van katten of van honden?’ en ‘Eet je Aziatisch eten wel of niet met stokjes?’ Nee, beter verricht je iets meer denkwerk om met leukere vragen te kunnen komen. Een handig hulpmiddel dat ik wel eens gebruik, is het kennismakingsspel. Gewoon online te bestellen. Met vragen als: ‘Wat wilde je vroeger worden toen je klein was?’ of ‘Wanneer deed je iets wat niet mocht?’ Neem er een goed glas wijn bij en echt, je hebt de hele avond gespreksstof.
Verplichting
Proefsporten, proefverlof krijgen, of wijn proeven. Altijd heeft dit soort kennismaken (in welke mate dan ook) een bepaalde uitkomst. Proefsporten heeft deels iets van een vrijblijvendheid. Maar dat wordt snel weer tenietgedaan door de onvermijdbare vraag: ‘Zien we je volgende week weer?’ Van wijnproeven word je, als je het tenminste goed doet, ook dronken. En het proefverlof van een gevangene heeft soms, in het uiterste geval, een brute moord tot gevolg.
Nu wil ik niet zeggen dat kennismaken alleen maar een vreselijke verplichting is, maar laten we allemaal eens wat origineler, creatiever en vooral belangstellender zijn. Bijvoorbeeld door lekker ongedwongen iemand het hemd van het lijf vragen.
Alwin Sinnema is een geboren Stienser. Hij studeert journalistiek en schrijft dus graag. Zijn passie ligt bij de fotografie. Het liefst combineert hij beide disciplines met elkaar. Van september 2017 tot en met januari 2018 neemt hij tijdelijk de column in huis-aan-huiskrant De Stienser van Femke over.